Since 324/25, Mar Aprem served as the principal teacher at the Theological institute in Nisibis (in Turkey on the Syrian border). This was a miraculous phenomenon because Mar Aprem never had formal education. Nevertheless, he expounded leading theological thinking of the time through (Syriac) poetry. He proved that poetry is the best means of conveying theology. Mar Aprem is on par with Kalidasan in Sanskrit and Shakespear in English. There is no one like Mar Aprem in the entire Christian world. He was the first choirmaster of the Church. In those days, female singers had no place in the Church. He formed a choir of young women and taught them theological songs. Those women took the songs to their homes and their neighborhoods. That is how catechesis took place. Nobody did such things in those days. He lived his religious life amidst the people. After resisting ecclesiastical authorities' attempts to ordain him a bishop, he lived and died as a deacon (so goes the legend). By the way, to be a deacon in those days was not a small affair. What was important was fulfilling the duties of that status of life that each one chose. Hierarchical status was less significant. He taught at Nisibis until 363. Then, the political situation changed. He was forced to leave Nisibis, relocate to Edessa (Urha), and lived there for ten years, during which his name became popular in the Greek world. St. Jerome writes about Mar Aprem in 393, nineteen years after death.

In those days, only Greek was the language of theology. In contrast, the Greeks began to write about St. Ephrem, who wrote theology in Syriac. This was unprecedented. The Cappadocian fathers, Gregory of Nazianzus (329-389), Gregory of Nyssa (c. 335-c.395), and Basil the Great (330-379) reigned as the most prominent theologians. Mar Aprem, who never attended a school, became more prominent than them. We hear a lot about St. Augustine as the founder of the European theological thinking. Our theology started with Mar Aprem and continues through our prayers and songs, not through Europe by way of Augustine, which led to Protestantism and theological disputes and disunity in the Church. Mar Aprem, on the other hand, is a man of unity. The language of theology is the language of prayer.

Mar Aprem did not consider theology as an intellectual exercise. Theology is a practical study of various aspects of living the faith; it is based on the sacred scripture, a continuation of the Apostles' teachings. It is not a book that people write using their intellectual application to write books on philosophy or literature. Such a style evolved in Europe because they moved away from the world of Mar Aprem. Bring back Aprem; the Church should go back to the fourth century, can become one with the Syriac Church, the Greek Church, and the Latin Church. The books of Aprem, not just his biography, should be taught. His thoughts are abstractions from the sacred scripture and not a theology that came about from human imagination. His pedagogy is divine. That is why he is referred to as the harp of the Holy Ruha, the second Moses. No one received so many epithets as the full vessel of knowledge, Euphrates of the Church, second Moses, Comparable to Prophet Elia in the Old Testament, the prophet of the Syriac people, the sun of Syriac people. We do not see anything similar in the history of the Church. No other saint has these many attributes. No one has written so much about the Virgin Mary.

A seventy-six-year-old professor of Indian philosophy from Pune reached out to me after reading my interpretations of Mar Aprem's writings from the fourth century. He asked me to throw away the comparisons to the writings of Sankaracharya. The similarities may not be original to Sankaracharya. He might have borrowed them from Mar Aprem. How do you account for the similarities between the teachings of Mar Aprem and the Psychology professors who lived in the nineteenth century? That is because Mar Aprem's vision was prophetic, beyond the boundaries of the fourth century. There are similarities between the visions of Paul, Who lived in the twentieth century. How did it happen? A man who lived in the fourth century was a genius, an intellectual giant. Although he did not have formal education, the visions that God granted him outlived the ages. Therefore, his works are compared to an ocean of invisible boundaries. The compilation of his works is larger than the Mahabharath. Only is a fraction of his works are extant. If the Mahabharath has one hundred thousand verses, Aprem's works amount to three hundred thousand verses. There is no other human being who has grasped the essence of the sacred scripture.

He is one of the rare Fathers of the Church who can stand in comparison with the Apostles.

Albeit the importance the contemporary generation gave him, even though Aprem laid the foundations of the prayers of our Church, we have not been able to connect with the treasures that he bequeathed. That is why we failed to know Mar Aprem. Mar Aprem or his disciples are the sources of prayers in our liturgy of the Hours, sacraments, and Qurbana. Because he was a man of prayer and capable of interpreting theology in the layman's language, he could transform the way of thinking against the Church in Edessa in a matter of a decade.

*മധ്യകേരളത്തിലെ മാർ അപ്രേം പിതാവിന്റെ നാമത്തിലുള്ള ഏക ദൈവാലയമായ ഇരിങ്ങാലക്കുട രൂപതയിലെ പൊയ്യ മാർ അപ്രേം പള്ളിയെകുറിച്ചു പരിചയപ്പെടാം* ജൂൺ 9 മാർ അപ്രേം മൽപ്പാന്റെ തിരുനാൾ ദിനത്തിൽ എറണാകുളം, തൃശൂർ, ഇരിങ്ങാലക്കുട രൂപതകളിൽ ഏക മാർ അപ്രേം മൽപ്പാന്റെ നാമത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിതമായിട്ടുള്ള 1890ൽ സ്ഥാപിതമായ ഇരിങ്ങാലക്കുട രൂപതയിലെ പൊയ്യ മാർ അപ്രേം മൽപ്പാന്റെ പള്ളിയെക്കുറിച്ചു പരിചയപ്പെടാം. മാർതോമാശ്ലീഹായാൽ സ്ഥാപിതമായ പറവൂർ കൊട്ടക്കാവ് പള്ളിയാണ് പൊയ്യ പള്ളിയുടെ മാതൃ ദേവാലയം. പറവൂരിൽ നിന്നുള്ള വൈദികർ ആണ് ഇവിടെ മുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്ന ഓലമേഞ്ഞ ഷെഡിൽ വിവിധ പ്രാർത്ഥനകൾക്കായി എത്തിയിരുന്നത്. പറവൂരിലേക്കുള്ള യാത്രാക്ലേശം അസഹ്യമായപ്പോൾ പൊയ്യയിൽ ഒരു പള്ളി വേണമെന്ന് ജനങ്ങൾക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായി. 1885ൽ പറവൂരിലെ നെടുമ്പള്ളി സ്വരൂപവുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്ന പൊയ്യയിലെ അമ്പൂക്കൻ ലോന ഇട്ടീര എന്ന വ്യക്തി പള്ളിക്കുവേണ്ടി ജലഗതാഗത സൗകര്യമുള്ള സ്ഥലത്തു ഒരു ഏക്കറോളം സ്ഥലം സൗജന്യമായി നൽകി.1887ൽ തലക്കോട്ടൂർ കുരിയാക്കോസ് കത്തനാരുടെ നേതൃത്വത്തിൽ തറക്കല്ലിട്ടു പ ള്ളി പണി ആരംഭിച്ചു. 1892ൽ പള്ളിപണി പൂർത്തിയാക്കി 1892 മാർച്ച്‌ 3 ഞായറാഴ്ച തൃശൂർ വികാരിയത്തിന്റെ വികാരി അപ്പസ്തോലിക മാർ അഡോൾഫ് മെഡ്‌ലിക്കോട്ട് തിരുമേനി പള്ളി വെഞ്ചിരിച്ചു. സുറിയാനി സഭ പിതാവായ മാർ അപ്രേമിന്റെ നാമത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു. പള്ളിപണിയെയും വെഞ്ചിരിപ്പുകർമത്തെയും പറ്റിയുള്ള പുരാതന രേഖകളിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു *"ശുദ്ധ : മാർ അപ്രേം പുണ്യവാളന്റെ നാമധേയത്തിൽ പൊയ്യ കരയിൽ അണ്ടിശ്ശേരിപ്പറമ്പിൽ പള്ളിപണിക്കായി 1887 -)കാലം എടവമാസത്തിൽ കല്ലിട്ട് പണികൾ ആരംഭിച്ചു. 1892 കുറവുകൾ പൂർത്തീകരിച്ചു 1893 കുംഭമാസം 3ന് ഞായറാഴ്ച ട്രിച്ചൂര് വികാരി അപ്പസ്തോലിക ആയ എ. പെ. പെ. ബഹു. മെദലിക്കോട്ട് മെത്രാനച്ചൻ അവർകളാൽ പള്ളി റൂശ്മ ചെയ്യപ്പെട്ടു."*(തെരട്ടുപുസ്തകം പേജ് 20ൽ നിന്ന് ). ക്രമേണ സെമിത്തേരിയും പണിതീർത്തു. 1953ൽ ബഹു. പീയൂസ് തെക്കേക്കര അച്ഛന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ മദ്ബഹായോട് ചേർത്തു ഒരു ഹാൾ പണിതു. പള്ളിയുടെ ശതാബ്‌ദിയോട് അനുബന്ധിച്ചാണ് 1995ൽ അഭിവന്ദ്യ മാർ ജെയിംസ് പഴയാറ്റിൽ തിരുമേനി നവീന ദൈവാലയം കൂദാശ ചെയ്തത്. ബഹു. പോൾ എ അമ്പൂക്കൻ അച്ഛനാണ് അതിനു നേതൃത്വം നൽകിയത്. *സുറിയാനി സഭ പിതാവായ മാർ അപ്രേം മൽപ്പാന്റെ തിരുനാൾ മംഗളങ്ങൾ* അവലംബം : ഇരിങ്ങാലക്കുട രൂപത

• Source - https://www.facebook.com/1220718651405006/posts/2135324779944384/?sfnsn=wiwspwa&extid=AUoJRKJ3MxMkrBRv

തൻറെ അവർണ്ണനീയമായ രഹസ്യങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഭാഷയിലേക്ക് പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയവൻ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനാകുന്നു
- മാർ അപ്രേം.

പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ കിന്നരമെന്നും ആഗോള സഭയുടെ മൽപ്പാനെന്നും വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന വിശുദ്ധ അപ്രേമിനോടുള്ള ബഹുമാനാർത്ഥം തപാൽ സ്റ്റാംപ് പുറത്തിറക്കി വത്തിക്കാൻ.

വേദപാരംഗത പദവി: വിശുദ്ധ അപ്രേമിന് അവിസ്മരണീയ സമ്മാനവുമായി വത്തിക്കാൻ

• Source - SundayShalom (https://sundayshalom.com/archives/54849)

ജൂഡ്‌സൺ കൊച്ചുപറമ്പൻ

പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ കിന്നരമെന്നും ആഗോള സഭയുടെ മൽപ്പാനെന്നും വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന വിശുദ്ധ അപ്രേമിനോടുള്ള ബഹുമാനാർത്ഥം വത്തിക്കാൻ തപാൽ സ്റ്റാംപ് പുറത്തിറക്കി. വിശുദ്ധ അപ്രേമിനെ സഭയുടെ വേദപാരംഗതനായി ഉയർത്തിയതിന്റെ ശതാബ്ദി സ്മാരകമായാണ് സ്റ്റാംപ് പുറത്തിറക്കിയത്. ‘പ്രിൻസിപ്പി ആപോസ്‌തോലോരം പെട്രോ’ എന്ന തിരുവെഴുത്തുവഴി ബെനഡിക്ട് 15-ാമൻ പാപ്പയാണ് 1920 ഒക്ടോബർ അഞ്ചിന് വിശുദ്ധ അപ്രേമിനെ വേദപാരംഗതനായി (ഡോക്‌ടേഴ്‌സ് ഓഫ് ദ ചർച്ച് ആൻഡ് ഡോക്ടർ ഓഫ് സിറിയൻസ്) ഉയർത്തിയത്.

ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ശെമ്മാശ്ശനും അധ്യാപകനുമായി ലളിതജീവിതം നയിച്ച വിശുദ്ധ അപ്രേം തന്റെ ആത്മീയകവിതകളിലൂടെ കത്തോലിക്കാ സഭയ്ക്ക് നൽകിയ സംഭാവനകൾ വളരെ വിലപ്പെട്ടതാണ്. നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ എദേസായിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന മാർ അപ്രേമിന്റെ കവിതകളാണ് സുറിയാനി സഭകളുടെ ദൈവശാസ്ത്രത്തിന്റെ കാതൽ. സുറിയാനി, അർമേനിയൻ, ഗ്രീക്ക്, ലത്തീൻ സഭകളിലെ ആരാധനാക്രമങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതകൾ ഇന്നും ധാരാളമായി ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്.

നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ വിശുദ്ധ അപ്രേം രചിച്ച ‘പരിശുദ്ധ കന്യാമറിയത്തിൽ പാപക്കറിയില്ല’ എന്ന പ്രബോധനവും പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. സഭാപിതാക്കന്മാർക്കിടയിലെ ആദ്യ മരിയൻ പ്രബോധകനായാണ് ഇദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നത്. ശതാബ്ദിയോട് അനുബന്ധിച്ച് സ്റ്റാംപ് പുറത്തിറക്കിയ നടപടി വിശുദ്ധ അപ്രേമിന്റെ പ്രബോധനങ്ങൾക്ക് ആധുനിക സഭ നൽകുന്ന പ്രാധാന്യത്തിനുള്ള ഉത്തമദൃഷ്ടാന്തമാണ്. 1.15 യൂറോ വിലയുള്ള തപാൽ സ്റ്റാമ്പ് ഡിസൈൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നത് ഡാനിയേലാ ഫുസ്‌കോയാണ്.